2.05.2008

bir hafta...

Kendime, eski ve yeni hislerime, içimdeki çocuğa, yüreğimdeki yaraya, inandığım masallara, inanmak istediğim yalanlara, doğru olduguna inandığım her yanlışa BİR HAFTA süre veriyorum. Haftaya SALI'ya kadar beklenen dönmezse artık inanacağım ki herşey bitmiştir.

İhanet ettiğim dualarım vardı... Bedelini yeteri kadar ödedim sanırım. Yine öderim KORKMUYORUM.

5 comments:

  1. Korkmuyorum.
    Öfkeliyim.
    Öfkem yapamadıklarıma..

    ReplyDelete
  2. korkmıycaksın tabi,çünkü bizim elimizdeki en güzel hazine inanmak... :) herşeye inat...arkamıza bakarak yaşanmıyor ki...hayat şimdi şu an şu dakika... ne gerisi var ne de ötesi...

    ReplyDelete
  3. Şebnem'in Fırtına diye bir şarkısı vardı, okurken kulaklarımda çaldı...
    Korkması gerekenler siz değil onlarsınız ve merak etmeyiniz peşinize hiç bir zaman icra kurulu düşmeyecek ;)
    Doğru bildiğin neyse onu yap =)

    ReplyDelete
  4. ben bu kadar güçlümüyüm ki.. yada bedel ödemek güçlülük mü? kendi bedelim için söylüyorum.. benimki aptallık ve zaaf. ama bende ödemeye devam edeceğim..

    ReplyDelete
  5. korkmadigin belli.. güclüsün belli.. kendini kimseye bagimli kilma jadecanim.. birak saliyi cumartesiyi..
    önemli olan SENSIN..her$ey yalan ve yalandan ötesi..

    ReplyDelete