Havai Fişek

Sidre gülümseyerek gökyüzünü pırıl pırıl parlatan havai fişeklere hayret içerisinde baktı. Kırmızı, sarı renkler göğe doğru yükselirken minik kalbinde bastıramadığı bir heyecan duyuyordu. Ellerini çırpmamak için zor tuttu kendini. Fişeklerden biri büyük bir gürültüyle patlayıp göğe yükselirken minik Sidre, çömelip yaslandığı yere biraz daha sığındı. Şehrin ortasında bir yerlerde bir duvarın arkasına çömelmiş oturuyordu ve orada ne kadar kaldığından haberi yoktu. Umurunda da değildi, onun için önemli olan tek şey gökyüzünü süsleyen bu renkli görüntüydü.

Her yeni patlamada gözleri parlıyor, yüreği hopluyordu. Kısacık ömründe gördüğü en güzel şey bu olmalıydı. Annesinin anlattığı fakat kendisinin henüz hiç görmediği panayırlar gibiydi sanki . Derinden bir patlama sesi daha duyuldu. Ardından çok derinlerde büyük bir gürültü daha koptu. Her havai fişeğin ardından adeta yer sarsılıyor, gece olmasına rağmen ortalık gündüzmüşcesine aydınlanıyordu.

Gizlendiği yere bir süre sonra heyecanla babası geldi.Genç adam küçük oğluna sarılıp bu manzarayı gözyaşları içinde izledi. Havai fişekler daha da yaklaşmıştı şimdi. Sokaklarda sevinç çığlıkları ile koşan insanları görüyordu küçük çocuk. Babası kendisini iyice sarmalamıştı artık gökyüzüne bakamayacak kadar sıkıyordu. Sidre babasının kolları arasından şehre baktı. Ne de güzeldi top oynadığı sokak, saklambaç oynadığı bahçe, arkadaşları, annesi babası...

Ama şimdi Havai fişekler vardı. Annesi anlatırdı ya? Panayırlarda varmış.

Son bir patlama ile herşey şeker kırmızısına döndü.

Sonrası sessizlik....

****

Güneş tepeye yükselirken, Filistinde ara sokaklarda bir duvar yıkıntısının dibinde babasının kucağında buldular Sidre'yi. Uyuyordu. Ve rüyasında panayırda havai fişekleri görüyordu...

***


Ekim 2008

Fatoş Yıldırım