5.08.2010

 Her gün duvarlar örüyorsun, tuzaklar kuruyorsun.. Tek amacın o duvarın kendi tarafında kalan kısmında en değerli olanı bırakmak.. Bir maske takıyorsun, bir karakter yaratıyorsun ve artık sen O'sun... Kendin olmak cesaret gerektiren bişey artık. Kendin olmayı hiç istemiyorsun.O kadar cesur değilsin.

 Sonra bir gün bakıyorsun. Çok şey kazanmışsın. Görkemli zaferlerin var elinde, yüzünde masken... Bir anlamı var mı? Aynaya bakabilecek misin? Kazanan her zaman cesareti olan mı? Değil...Bunu anlaman için kendin olmayı istiyorsun bir gün. Çünkü çelik duvarının senin tarafında kalan kısmında sen yoksun artık. Sen kendini bile duvarın öte tarafına atmışsın.

Bir gün bir şey oluyor. Gerçek ağır basıyor.Ve sen gardını düşürüyorsun, maskenden sıyrılıyorsun ve kendin olmaya yaklaşıyorsun. Unutmuşsun bunun nasıl bir his olduğunu.Nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun bunca zamandır bir başkasıydın. Kendini korumana gerek kalmıyor söylediğin ve gerçekten hissettiğin her kelime seni duvarlardan daha iyi koruyor.Güçlüsün, hiç olmadığın kadar.


 Şimdi masanın üzerinde takmış olduğun maskelerin duruyor. Aynada sen...Başını kaldırsan kendini yüzünü göreceksin....


No comments:

Post a Comment