Bizim heveslerimiz değil hayallerimiz vardı... Ve gerçek olmayacağını bilsek bile hayal kurmanın getirdiği canlılığı ve enerjiyi hiç bir "gerçekte" bulamadık.
***
Her hayal kırıklığında bir adım daha uzaklaşıyor insan kendine, hislerine... Hayal kırıklığının insanın enerjisini sömüren kirli bir yanı var. Ve tabii insanı kendiyle baş başa bırakan, yalnızlaştıran etkisini unutmamak gerek. Oysa hayal kurmak; insana insan olduğunu hissettiren, hatırlatan, bunu kalbinde hissedebilmesini sağlayan büyük bir güçtü. Bu sebeple çocuklar bizden daha mutlu ve daha umursamaz... Çünkü onların hayalleri var.
***
Aynı anda hem sevebilmek hem de öfke duymak mümkün mü? Öfke, nefret, intikam duygusu; bunların hepsi sevginin alt kümeleri bu yüzden bu duygularla karışmış bir insan kalbi anormal sayılmaz. Birini sonsuza kadar sevebilirsiniz.Ve yine aynı kişiden sonsuza kadar nefret de edebilirsiniz ki ikisi de aynı kapıya çıkıyor, kendimizi kandırmayalım. Ama işin tehlikeli bir boyutu var elbette.. İnsan kalbinin altında biriken öfke, affedememezlik sinsi sinsi büyür, büyür de büyür fark edemeyiz. Kanser gibi... Bir gün bir şey olur, bir bardak yere düşer, bir kedi miyavlar, bomba patlar, uçak düşer... Ne olduğu mühim değil, hak etmediğiniz şeyleri yaşadığınızı anlarsınız sadece. Arkasına sığındığınız sebepler her ne ise, artık sığınamayacağınız kadar küçülüvermiştir...
Biter. Öylece biter işte, afilli bir sonla bitmesine, duygusal anlara gerek yoktur. Biter.. Tamamen yabancılaşıp, bambaşka hayallere dalarsınız. Çoğu zaman başkasının hayaline dalarsınız...
***
Gerçeği arayanlara, hayallerinde boğulanlara, yalnız kalanlara, yabancılaşanlara, mutsuzlara ve kendilerini mutlak mutsuzluğun içine hapsedenlere benden gelsin bu şarkı.
Leonard Cohen - Gypsy Wife
No comments:
Post a Comment