3.10.2005

"Yine yağmur yağıyor şehrime
içimdeki çocuk ve ben hüzün gibi yaşıyoruz sonbaharı..."

Yıllar önce belki aptal sebeplerle yazmış olduğum bu şiir niye geldi aklıma bilmiyorum.Üstelik yağmur falanda yok.Mart ortasında kar kar yağıyor ve artık sıkıldığımı söylersem ayıp etmiş olurmuyum bilemiyorum.
Neyse "The green mile" yada türkçesi "Yeşil yol"'u bin milyon kere izlemiş olmama rağmen her izleyişimde, müziğini her dinleyişimde hatta karakterlerini başka filmlerde görsem bile ağlıyorum.Nasıl etkilendiysem artık!Ama o filmin hayatımda yarattığı etki çokj büyük belki şu an ilk kez izlesem ağlarv iki gün sonra unuturdum.Ama o zaman öyle bir hayal gücüm vardı ki o filmde resmen yaşadım.Ve tek hayalım o film kadar kalıteli bir filme imza atmak.
Gerç,i şu an yaşadığım film de hiç yaban atılacak cinsten değil:)

2 comments:

  1. Anonymous6:11 PM

    Look what I found! Too bad I can't understand it...

    Aaron

    ReplyDelete
  2. Maybe ı should write in english for you:)

    ReplyDelete