9.12.2007

Vazgeçmeme sanatı.











Bu akşam yine dolunay var.

Görebildiğimden değil, sadece penceremden sokağa bakıp aydınlık gökyüzünü gördüm ve dolunay olduğunu düşünüyorum. Başka ne aydınlatabilir ki geceyi? Sen olsan “patlayan bombalar” diye cevaplardın bu romantik soruyu. Bana söyleyecek daha fazla söz bırakmamış olurdun böylece. Keşke söyleyecek sözüm kalmasa… Keşke sözcüklerim bitse ve sen olsan yanımda.

Şimdi bu boş odada dolunayın hayaliyle seni düşünüyorum. Bana anlattığın o çöl masallarındaki gibi aşkın savaşı kazanmış olmasını umuyorum.

Ben geri döndüm Gerilla. Bu şehre geri döndüm. Verilecek bütün kararları verdim, edilecek bütün vedaları ettim. Geri döndüğümde değişeceğini umduğum her şeyi aynı buldum. Bu şehir… Oysa benim fark edemediğim ne çok savaşları varmış. Ve ben bütün bu savaşlardan kaçarak koskoca bir dağın arkasına saklanmışım. Güçlü olduğumu zannediyordum oysa. Gerçekten güçlü olduğuma inanıyordum. Herkese, her şeye meydan okuyabilirdim. Ama yaptığım savaşmaktan çok o dağın arkasına saklanarak savaştığımı sanmakmış. Bunları fark ettim de ne oldu? Aynı korkaklıkla gittiğinden beri hep döneceğin günü bekledim durdum. Bekledim evet… Hayatımı yaşayarak, onurumdan taviz vermeden-yani hiçbir şeyden- sadece bir gün döneceğini, beni anlayacağın düşündüm. Tanrım!! Ne aptallık… Nasılda bu kadar aciz olabiliyor insan?

Gerilla… Artık dönüşü yok.

Seni bulacağım."

Ağustos 2007

10 comments:

  1. KAhraman sevdiğini bulacak..ben inanıyorum. :)

    ReplyDelete
  2. bende inanıyorum bulacak (:

    ReplyDelete
  3. gitmek çözüm değil, zira giden beynini ve en mühimi kalbini de yanında götürüyor..
    tüm o düşünceler, 'o'nlu hatıralar.. hepsi biz nereye, onlar oraya :)

    velhasıl
    gitmek çözüm değil..
    kalıp savaşmak, olmadı kalıp eslim olmak lazım!
    kimse aşk acısından ölmedi, ben dahil :)

    güzel yazı, sevdim :)

    ReplyDelete
  4. KAlıp savaşmalı ve teslim olmalı... Ahh ahh..Birde adam gitmese!

    Aşk acıdsı öldürmüyor ama süründürüyor:))

    ReplyDelete
  5. bilmiyorum kimin nasıl bu yazıyı yazdığını.
    ama hiç bir şey bu kadar gerçek olamazdı.
    bir insan oturupta edebi ilhamla bu kelimeleri yazamaz.
    bu tamamen yaşanmış ve kelimelere dökülmüş.
    kendimden biliyom çünkü.

    ReplyDelete
  6. Sevgili Jüpiter

    Yazıyı ben yazdım (itiraf ediyorum:P) Yazı yazan her insan hayatından mutlaka bir parçayı yansıtıyor eserinde. Çünkü birikimi hayatın taa içinden geliyor.

    Beğenmene ve blogumu ziyaret etmene sevindim

    ReplyDelete
  7. cevap için sağol ama tatmin etmedi.
    benim kastettiğm "gerçek yaşanma"... filan farklıydı.
    bu kelimeler öyle gündelik hayatın
    rutin,ağır arabesk deneyiminden çıkan derinlik değil bu başka bişey.
    benim insanlara yıllardır anlatmaya calıştığımı sen bir şiirle net açıkladın.
    neyse başarılar.

    ReplyDelete
  8. :) duygulara tercuman olabildimse ne mutlu:P
    Tekrar teşekkürler

    ReplyDelete