7.10.2010

Sokak Lambası

Aşık sevdiğinin kapısını çalar, içerdeki ses "kim o!" der. Aşık: "BEN" der.
İçerdeki ses:'' aşkta BEN yok'' der. Yıllar geçer sonra aşık yine aynı
kapıyı çalar içerideki yine "kim o!" der. Bu sefer aşık "SEN" der ve
kapı sonuna kadar açılır...

Hz. Mevlana

 Yürüdüm. Sessiz sokaklarda kendimi arıyordum. Hatırlamaya çalıştığım koca bir geçmiş vardı, bu sokaklardan defalarca geçmiş olmalıydım. Daha önce de yere bakarak mı yürürdüm bilmiyorum. Ayak seslerim sokaktan geçip gidiyordu, yağmur iz bırakmama müsade etmiyordu. Belki bu yüzden; yağmurlu gecelerde yürüdüğüm için hiç iz bırakmamışımdır.

Sarı ışığıyla aydınlatmaya çalışan sokak lambasının önünde durup çiseleyen yağmurun altında belli belirsiz parlayan lambaya baktım. Daha önce defalarca bunu yapmış gibiydim.  

"Gecenin içinde yalnız sokak lambası,düşünüyor ne zaman biter gece?" 

 Bu cümle zihnimde yankılanırken geçip gittim. Başka birşeyi hatırlamama gerek yoktu.

2 comments:

  1. Anonymous4:57 PM

    güzel olmuş eline sağlık.

    ReplyDelete
  2. Sanki "SEN" yerine "BİZ" mi olamlı ki???

    ReplyDelete