10.24.2010

Affet

"Bıyığımdan gül sarkmaz, bıyık bırakmak yasak bana.."

Ne yapmalı?

Üzgünüm sana söylediğim yalanlar için. Beni affet.Ve bu vicdan azabı çektiğim günler gelip geçecek biliyorum. Geri dönüp bakacağım, her şey normale dönecek ve acı çekmeyi bıraktığımda insan olduğumu unutacağım.

Bu kadar yalan söylememe gerek var mıydı bilmiyorum. Sadece "gidiyorum" dedikten sonra gitmeliydim öylece. Yağmura, fonda hüzünlü bir şarkıya gerek kalmadan.

Bana kuşkuyla baktığında, hiç bir şey olmamış gibi yalan söylediğim için beni affet. Gözlerinin içine baktım uzunca, yıllardır oradayım belki de hiç kimseyi sevmediğin kadar sevdin beni. Değer mi henüz bilmiyorum, ama inan geçmişi hep özleyeceğim. Sana yalan söylemediğim o savaşçı günlerimi...

Gidiyorum beni affet. Döndüğümde de her zaman ki gibi olacağım. Gülüp, şakalaşıp, beraber çay içeceğiz. Sen ben uyurken yanıma geleceksin, yanağımdan öpeceksin...

Ve ben bu kez ağlayacağım.

1 comment: