Görkemli Zaferler

İnsan ne zaman mağlup olur?

Sessiz bir geceye, yeni bir hayata ihtiyacım vardı. Tıpkı mağlubiyeti yaşamış bir şehir gibi.. Yeni bir vatan aradım kendime. Etrafıma baktığımda bana kim olduğumu hatırlatmayacak ve ne olursa olsun "yalnız" kalabileceğim bir vatan..
Değişmeye çalışıyorum. Düşünmemeye.. Ama en çok kendime sürekli "kalbimin nasıl kırıldığını" hatırlatmaya çalışıyorum. Unutmamam gereken tek şey bu. Elime telefonu alınca beni yolumdan çeviren tek gerçek bu işte. İçimi kedinin tırmaladığı gibi tırmalayan, kanatan bu.. Beni "mağlup" eden de bu. İnsan çok kez yenilgiye doymaz. Düştüğü zaman yeniden kalkıp koşmak için acısını hiçe sayıp ayağa kalkar. En azından ben öyleydim. Ama hayatımda ilk defa mağlubiyeti kabul edip yaralarımı sarmak için kuytu bi yer arıyorum.
Yeni bir şehir iyi gelir dedim. Oysa tamamen ortadan kaybolmayı dilerdim.

Görkemli zaferlere rağmen, bu savaşı masada kaybettim.