Bugün bekledim. Saatlerce bekledim. Gece sabahın olmasını bekledim, şehrin sessizliğinde sabahın olmasını bekledim. Şehrin sessizliğinde, geceyi dinledim. Sabah oldu, bekledim.
Şimdi akşam oluyor, hala bekliyorum.
"Bir akşam yüreği, ona mutlu olduğunu söylemişti."Biraz şikayet edecek olursam," diyordu yüreği, "bu yalnızca insan yüreği olmamdandır ve insanların yürekleri böyle olur. Ulaşmaya layık olmadıklarını ya da ulaşamayacaklarını sandıkları için en büyük düşlerini gerçekleştirmekten korkarlar. Dirilmemek üzere sona ermiş aşklar, olağanüstü olabilecek ama olamayan anlar, keşfedilmesi gereken ama sonsuza dek kumların altında kalan hazineler daha aklımıza gelir gelmez bizler, yürekler hemen ölürüz. Çünkü böyle bir durumla karılaşınca ölümcül acılar çekeriz."
Paulo Coelho - Simyacı
